دامین یا دامنه یا Domain آدرس اصلی یک وبسایت است. برای درک راحتتر دامین به مثال زیر توجه کنید.
سایت اینترنتی رو مشابه یه خونه در نظر بگیرین. برای اینکه به یه وب سایت و بعد از اون به تک تک صفحاتش دسترسی پیدا کنیم مثل یه خونه و بخش های داخلی خونه نیاز به یه آدرس داریم. این آدرس منحصر بفرد هست و شما دو تا صفحه وب نمیتونید پیدا کنید که یه آدرس یکسان داشته باشن. همونطور که دو خونه رو نمیتونید پیدا کنید که یه آدرس یکسان داشته باشن.
حالا طبق مثال بالا آدرس وبسایت ما میشه آدرس خونه و آدرس صفحات وبسایت معادل آدرس بخش های داخلی خونه هست.
دامین / دامنه
انتخاب دامین برای وب سایت
ما برای آدرس یه خونه از اسم شهر،خیابون، کوچه، پلاک استفاده میکنیم. برای آدرس یه وبسایت ما از دامین که انحصاری هست استفاده میکنیم. در حقیقت دامین همون آدرس وبسایت هست. مثلا آدرس وبسایت من mrebi.pro هست. که مقدار قبل از نقطه (mrebi) نام دامین و مقدار بعد از نقطه (ir) پسوند دامین هست.
ما برای اینکه یه وبسایت داشته باشیم اول از همه باید یه اسم خوب براش انتخاب کنیم و اون رو خریداری کنیم. انتخاب یه اسم دامنه خوب تأثیر زیادی روی موفقیت یک وبسایت داره.
نکات مهم در انتخاب نام دامین های بین المللی
- قوانین مربوط به انتخاب نام دامین را رعایت کنید(شما تنها حق استفاده از حروف انگلیسی کوچک (a-z) و اعداد (9-0) و علامت خط تیره (-) رو در نام دامین دارین. هرکاراکتری غیر از این مثل ‘ + . , | ! ” £ $ % & / ( ) = ? ^ * ç ° § ; : _ > ] [ @ ); غیرمجاز هست)
- نام دامنه باید بین 3 تا 63 حرف باشد (این محدوده برای بعضی پسوندها ممکن است متفاوت باشد مثلا دامنه های 1 یا 2 حرفی نیز وجود دارد. تعداد کاراکتر دامنه های ws باید حداقل 4 حرف باشد.)
- علامت خط تیره – نباید دوبار پشت سرهم در نام دامین استفاده شود. مثلا mr–ebi.ir غلط است.
- علامت خط تیره – نمیتواند ابتدا یا انتهای نام دامین قرار بگیرد. و فقط از اون میشه در میانه نام دامین استفاده کرد.
انتخاب نام دامنه
موارد فوق نکات قانونی بود که در صورت عدم رعایت اونها امکان ثبت دامین وجود نداره. یک سری نکات دیگه هست که مانع از ثبت نمیشه ولی خیلی مناسب هست که اونها رو رعایت کنید:
- نام دامنه کوتاه انتخاب کنید
- سعی کنید اسمی انتخاب کنید که درذهن بمونه.
- اسمی انتخاب کنید که تلفظ و نوشتارش برای همه راحت باشه.
- نام مرتبط با موضوعیت وبسایت باشه و اگر یه وبسایت تجاری هست در صورت امکان از نام برند در دامین استفاده کنید.
نکات مهم در انتخاب پسوند دامین
برخلاف نام دامنه که با لحاظ یک سری محدودیتها دست ما برای انتخاب نام باز بود در پسوندها اینگونه نیست. در حقیقت ما از بین یک تعداد محدودی پسوند ناگزیر به انتخاب هستیم. این پسوندها از قبل تعیین شده هرکدام معنی خاصی دارند و قیمت نهایی دامین رو هم مشخص میکنند.
دسته بندی های پسوند دامنه
- پسوندهای عمومی
- پسوندهای کشوری
- پسوندهای مخصوص
پسوندهای عمومی
این دسته از پسوندها که شامل پسوندهای com , net , org و … میشود نیازمند مجوز و مدارک خاصی نیستند و هر شخص حقیقی و حقوقی قادر به خرید آنها هست. هرچند هرکدام این پسوندها میتواند نمایانگر نوع خدمات وبسایت باشد ولی همانطور که گفته شد نیاز به اخذ مجوز خاصی برای استفاده از آنها نیست.
پسوندهای کشوری
این پسوندها که دو حرفی هستند مخصوص کشورها هستند. به عنوان مثال پسوند ir مخصوص کشور ایران است. معمولا وبسایتهایی محلی که حوزه فعالیتشون داخل مرزهای کشور هست از این دامین استفاده میکنند. هرچند اجباری در استفاده از پسوندها نیست. این دامنه ها با لحاظ قوانین داخلی کشورها قیمت گذاری و خرید و فروش میشوند.
پسوندهای مخصوص
این دسته از دامنه ها جزو دامن های سلطنتی اینترنت محسوب می شوند مثل GOV اول کلمه Government به معنی دولت و یا EDU اول کلمه Education به معنی آموزش و یا دامنه های نامرسوم INT یاMIL. طبیعی هست که ارائه این پسوندها به اشخاص حقیقی ممکن نیست و افراد حقوقی هم پس از طی مراحل اعتبارسنجی امکان دریافت و استفاده از چنین پسوندهایی رو دارند.
Domain
چک کردن دامین
چگونه بفهمیم که یک دامین قبلا توسط کسی رزرو شده یا آزاد است؟
سایتهایی که خدمات ثبت دامین رو انجام میدن قطعا یه بخشی رو برای این موضوع اختصاص میدن. به عنوان مثال میتونید از سایتهای زیر برای بررسی و چک کردن وضعیت یک دامین استفاده کنید:
نکته آخر
شاید دونستن این نکته هم خالی از لطف نباشه که دامین ها در حقیقت اسم های انحصاری هستند که برای انسانها ساخته و استفاده شدند. وگرنه برای کامپیوتر و شبکه هیچ ضرورتی به استفاده از نام دامنه نیست. سایتها با IP های سرور و شاخه بندی های داخل اونها برای شبکه قابل تفکیک هست ولی فرض کنید که قرار بود شما برای بازکردن موتورجستجو گوگل بجای اینکه در آدرس بار تایپ کنید google.com باید مینوشتید 142.250.186.36 فکر میکنی میتونستی راحت این آدرس آی پی رو حفظ کنی 🙂 حالا بگذریم که برای همه سایتهای اینترنتی باید یه IP چهار بخشی رو که شامل 4 عدد 2 یا 3 رقمی هست رو حفظ کنی.
مهندسان نت برای رفع این مشکل دست به ابتکاری زدند که به خلق دامین یا همون دامنه ختم شد.
امیدوارم این نوشتار براتون مفید بوده باشه.
